کمبود محبت

امید: سلاااام؛ دیروز یه طنز انتقادی تصویری نظرم رو جلب کرد؛ چون مربوط به بحثمون بود. حالا بگین چی بود؟! عکس یه نوزاد بود که داشت لباس هاش رو روی بند پهن می کرد. بالای سرش نوشته بود: "مامانم تو وایبره و وقت نمی کنه لباسام رو پهن کنه؛ اینه که خودم دس به کار شدم." سرگرم شدن به "وایبر" و شبکه های اجتماعی که این روزها تو تلفن های همراه راه افتاده با کمبود محبت خیلی ربط پیدا کرده ها! باور ندارین یه نیگا به دور و برتون بندازین!

******

فوری!! اول سلام؛ دوم اینکه: امید! سوالای خواستگاری کدوم صفحه است؟ می خوام بنویسم. امید! حتما و لطفا جواب بده!

(زهرا، هم اندیش دوآتیشه)

امید: نشونیش سرراسته! صاف برو صفحه 790

******

امید: سلاااام؛ می دونین بیشترین چیزی که تو نمایشگاه ازم پرسیدین چی بود؟ جالبه! این بود که: "آقا امید! از پیرمردها چه خبر؟! اصلا این چیزایی که درباره شون می گی واقعیته؟" چرا واقعیت نیست؟ همین امروز صبح دوباره داشتم از کنار یکیشون رد می شدم؛ دیدم داره ذکر می گه. می گم این ذکر گفتنا مخصوص پیرمرد پیرزن ها نیستا! اصلا یه چیزی: چرا بعضی ها فکر می کنن بعضی چیزها دیگه قدیمی شده و به درد دنیای امروز نمی خوره؟! لازم نیست صبح تا شب آدم ذکر بگه! ولی حتما تجربه کنین! تو خلوت خودتون چند بار بگین: الحمد لله! خدایا شکرت! ببینین چه حالی بهتون دست می ده. اونایی که درکش کردن می گن: دل آدم صفا پیدا می کنه.   

******

سلام؛ احترام گذاشتن با روی گشاده و لبخند روی لب داشتن خودش نشونه محبت کردن هستش. حالا طرف می خواد با هر روحیه و هر شخصیتی باشه. من اعتقادم اینه که راحت ترین و کم هزینه ترین راه محبت کردن لبخند رو لبته که معجزه می کنه و همه مجذوب تو می شن. شنیدین که می گن: ترک رو لبتیم بخند تا فنا شیم.

(سمانه، ۶۹)

امید: کاش به این راحتی بود و با یه لبخند، همه چی حل می شد! درسته! لبخند، وااااقعا جای خودش رو داره؛ ولی مساله، پیچیده تر از این حرفا است. پیامک های امروز رو بخونی یه چیزایی متوجه می شی. 

******

هیس! سر و صدا نکنین! امید خسته است! هیسسس!

(آمنه موسى پور)

امید: سلااااام؛ با این انرژی هایی که از شماها تو نمایشگاه گرفتم دیگه خسته نیستم! اصلا! زندگی بعد از هم اندیشان رو واقعا تو تک تکتون دیدم. سر فرصت براتون تعریف می کنم.    

******

سلام؛ با سپاس از آقایانی که روز زن با کادو، شام و گل لطف و محبت خودشونو ابراز کردن. به اطلاع می رساند: مراسم روز مرد صرف امور خیریه می شود!

(ژاله از تبریز)

امید: کجای کاری؟! این لطیفه ها مال قبل از هم اندیشان بود. زندگی، بعد از هم اندیشان، یه چیز دیگه است! من بهت قول می دم یه دونه جوراب و زیرپوش مردونه هم تو مغازه ها نمونه!  

******

سلام؛ ای کاش بیشتر درباره شبکه های اجتماعی که این روزا اینقدر ذهن جوونا رو مشغول کرده حرف می زدین. خواهرم به خاطر همین شبکه های به اصطلاح اجتماعی از خواب شبونشم می زنه. زندگیش بی هدف شده. احساس می کنم از خدا هم دور شده. خواهشا بدرج و بگو چی کار کنم؟ بعد از خدا امیدم شمایین. دعاش کنین.

امید: راستش! یه بار قبلا درباره اش صحبت کردیم؛ ولی اون موقع این سیستم های جدیدی که روی تلفن همراهه، مثل وایبر و... نیومده بود. واقعا معظلی شده. اصلا شده عامل کمبود محبت تو خانواده ها. نظر شماها چیه؟ اول پیامک بنویسین: نظر     

******

سلام؛ بابا! یه سوال پرسیدم چقد ماشااله ازتوش فلسفه درآوردین؟! امید! لااقل دوستان نظرات متفاوت می دن تو که منظورمو گرفتی که؟ پس چرا انقد می پیچونی؟ خودمم گیج شدما! آقا یکی که خودش داره بچه دار می شه و از بچگی تا حالا تنها محبتی که از خانواده دیده همین تامین خوراک و پوشاک بوده و حالا کم آورده و عقده ای شده تکلیفش چیه؟ چیکار کنه که هیچکس از نظر عاطفی پشت و پناهش نبوده و نیس؟؟؟؟

امید: باشه! ولی نگی این جوابا شعاره ها؟! اگه بگی من می دونم و تو! باور کن جوابت لا به لای همین پیامک ها است؛ ضمنا سلام علیکم جمیعا!   

******

راهکار: تقدیم به هم اندیشای مهربونم: به این جهان آمده ایم تا چراغ "محبت" را در دلهایمان برافروزیم؛ تا نور درون خود را متجلی کنیم؛ تا زائر نور باشیم و خورشید عشق را طواف کنیم؛ تا هر روز درون و برون خویش را صیقل دهیم؛ تا هر روز آفتاب را سرمشق خود سازیم؛ آیین"محبت" را سلام گوییم و ایمان خویش را بیازماییم... آره! دوستای عزیزم! اگه محبت می خواین باید محبت کنین. عاشقانه و خالصانه

******

راهکار: وقتی کسی نمی دونه که با رفتارش داره ما رو آزار می ده خب ما هم به دل نگیریم! امید! اگه بد می گم بگو بد می گی.

(عبدالحمید عثمانی زاهدان)

امید: د! بد می گی دیگه! وقتی کسی نمی دونه که با رفتارش داره ما رو آزار می ده باید با مهارت کمکش کنیم که بدونه. برا چی الکی هی تحمل کنیم و بگیم: این نیز بگذرد. "این نیز بگذرد" مال جاهایی هستش که واقعا هیچ کاری از دست ما بر نمی یاد.

******

امید: سلاااام؛ اینم اون بحثی که کلللی بهش رای دادین. بریم ببینیم چه خبره!

******

سلام دوستان و امید خان! من خودم در خانوادم چون تک فرزند هستم توجه پدر مادرم خیلی به من هستش و به خیال خودشون خیلی به من محبت دارن؛ ولی من به شخصه محبت رو در این می بینم که اونقدر خودشون رو به من نزدیک بکنن که دوست واقعی واااقعی من بشن! خلاصه خواستم بگم بعضی افراد توجه بیش از حد رو با محبت اشتباه می گیرن! و من با این حال خییییلی کمبود دارم...

******

سلام؛ درمورد موضوع این هفته فقط می تونم بگم من همیشه به خودم می گم: برای آرامش خودتم که شده از دیگران انتظار هیچ چیز نداشته باش؛ حتی از خانوادت؛ اما چند وقتیه این جمله هم دیگه جواب گو نیست؛ یعنی افسردگی گرفتم. نمی دونم چی کار کنم؟ لطفا کمکم کنید.

امید: جمله اولت خیلی باحال بود و موثر؛ اما اینکه با وجود اعتقاد بهش بازم کم آوردی برا اینه که: در کنار اون اعتقادت باید تلاش هم بکنی. تلاش برای حل مشکل. دوستان هم اندیش دارن راهکار می دن. باید راهش رو تو پیامکا پیدا کنی. 

******

سلام؛ یه پیشنهاد واسه تمام دوستانی که حس می کنن کمبود محبت دارن. فقط واسه یک روز هم که شده شما محبت کنید، بله! به اون کسی که از محبت واستون کم گذاشته. اونقدر محبت کنید که اون شرمنده بشه. می دونم خیلی سخته ولی... امید! نظرت؟!

(مهسا، ۱۸ساله، معماری)

امید: بابا! وایسا اول حال و احوال کنم، نظرم رو هم می گم. همگی خوب و خوشین که؟ خدا رو شکر! مهسا خانوم! راستش من فقط می دونم قدیمیا الکی نگفتن که محبت، محبت می یاره؛ نکته اش فقط اینه که چه وقت، به چه شکللللی، چقدر و تا کی باید محبت کنیم تا جواب بده. قلق کار دستمون بیاد حللله! آخه هر کسی هم قلقی داره. باید از راه خودش وارد شد و بهش محبت کرد تا جواب بده. اینکه محبت خالصانه و از ته دل هم باشه خیلی مهمه! اگه  ناامیدانه محبت کنیم و بگیم فایده نداره، جواب نمی ده!    

******

سلام امید؛ امروز یکى از لبخنداى خدا سهم من هم شد...! آخه به یه خانوم پیر کمک کردم که از پله بیاد پایین. می دونى چى بهم گفت؟ گفت: الهى امام حسین دستتو بگیره! خیلى خوشحالم...

(حدیثه، زنجان)

امید: اتفاقا تو نمایشگاه، یه همچین بحثایی شد. به این نتیجه رسیدیم که احساس خوبی که از انجام کارهای کوچیک به انسان دست می ده می تونه موتور محرکه ای باشه برای اینکه دست به کارهای بزرگ بزنیم؛ دست به تغییرات بزرگ توی زندگی؛ ولی مشکل اینه که شیطان نمی ذاره این کوچیکا به چشم بیاد. چون می دونه که جمع شدن این کوچیکا می تونه تو دل آدما غوغا به پا کنه...

******

امید: سلااام؛ می گم حواستون بود دیروز چه سوالای مهمی مطرح شد؟ همشون یکی پنج نمره داشت! اینا بودن: همه کمبود محبت ها عمدیه یا اینکه نه! غاااالبش عمدی نیست و ریشه های دیگه ای داره! اصلا پیامدهای کمبود محبت چیه؟ آیا همه این احساس کمبود محبت ها به خاطر اینه که واقعا به ما کمبود محبت می شه یا نه این ماییم که چنین احساسی داریم؟ خلاصه الان معلوم می شه که حواستون بوده یا نه...      

******

نظر: سلام؛ من فکر می کنم اغلب کسانی که به نظر ما آدمای بی محبتی اند راه محبت کردن و شیوه بیان احساسشون رو بلد نیستن و نمی تونن احساس عشق و علاقه شون رو به طور کامل به دیگری انتقال بدن؛ یا از راهی این احساسو نشون می دن که برای اطرافیان غیرمتعارفه.

(معصومه، ١٨ ساله)

امید: درست زدی تو خال! اصلا می گن نوع محبت کردن زن با مرد هم فرق می کنه. مثلا مردها محبتشونو بیشتر تو رفتاراشون نشون می دن نه از طریق  زبانشون.  

******

سلام امید؛ محبت، بها دادن به آدمه؛ فکر می کنم وقتی کسی ما رو می پذیره با تمام آنچه که هستیم و از ما توقعی غیر از اینکه خودمون باشیم نداره،  بهمون محبت داره! یه جور توجه قلبی که اثرش تو رفتار طرف ظاهر می شه! ناآگاهی و گاهی عرف غلط که تو بعضی فرهنگاس و ابراز محبتو غیرضروری و حتی گاهی زشت می دونه باعث شده بعضیا با وجودیکه قلبا به عزیزانشون محبت دارن از گفتن و نشون دادنش دوری کنن! وگرنه خیلی کمن آدمایی که بی محبتن! نوع محبتا فرق داره و به نظر من ما به انواعش نیاز داریم و محبت پدر و مادر جای نیاز ما به محبت یک دوست یا همسر یا فرزند یا... رو نمی گیره و هر کدوم به جای خود نیکواست!

(کبری)

******

امید: سلااااام! بی مقدمه! چون امروز داخل بحث ها مجبورم کلللی حرف بزنم و اونوقت دعوام می کنین!

******

سلام؛ کمبود محبت ریشه در بچگی داره. بچه همونطور که به چیزای دیگه نیاز داره به محبت و البته توجه هم نیاز داره. این راه پیشگیریه! ولی درمانش چیه برا کسانی که دیگه بچه نیستن! ها؟

(شیرین از نهاوند، دختر لر)

امید: درسته! ولی کمبود محبت فقط به خاطر بی توجهی والدین در دوران کودکی فرزندشون نیست؛ در دواران نوجوانی، جوانی و حتی بقیه دوران ها هم این مساله برای فرزندان پیش می یاد؛ البته گستره کمبود محبت، فقط به همین مورد خلاصه نمی شه؛ ممکنه فرزندان هم به پدر و مادر کم محبتی کنن و یا همسران نسبت به همدیگه و... ولی سوال مهمی که اینجا مطرح می شه اینه که: آیا همه ی این کمبود محبت ها عمدیه یا دلیل دیگه ای داره؟ مثلا از روی ناآگاهیه؟ اصلا طرف، حواسش هم نیست که داره با رفتارش طرف مقابل رو دچار کمبود محبت می کنه و یا حواسش هست؛ ولی نمی دونه که این کمبود محبت، چه پیامدهای ناگواری می تونه داشته باشه. به نظرتون دلیلش چیه؟ پیامدهاش چی می تونه باشه؟ دراین باره نظر بدین و اول پیامک بنویسین: "نظر" درمورد اینکه: کسی که دچار کمبود محبت شده باید چیکار کنه هم تو ادامه بحثمون مفصل صحبت می کنیم؛ ولی الان نه!

******