1392

امید:سلااااام؛ حال و احوال آقایون و خانوم های هم باشگاهی که خوبه؟! خدا رو شکر! خدا رو شکر به خاطر همه چیز؛ به خاطر حال خوبتون و البته به خاطر وجود باشگاه هم اندیشان که تو خوب شدن حالمون خیلی تاثیرگذاره. ما هر روز داریم از چیزهایی که می دونیم برا همدیگه می گیم. از داستان های زندگیمون. این تجربه ها و آگاهی ها، ما رو خردمند می کنه. بهمون کمک می کنه تا بهتر زندگی کنیم و راه درست رو بشناسیم. بهمون انگیزه می ده تا برای داشتن حال خوب تلاش کنیم. دکتر "جان ایزو" تو کتاب "پنج راز که پیش از مردن باید بدانی" می گه: "معتقدم شنیدن داستان زندگی دیگران به ما خرد و دانایی می بخشد." ما به این خردمندی ها نیاز داریم؛ چون فرصتمون کمه! می بینین که سال ها چطور دارن با سرعت می گذرن! به امید خدا دو هفته دیگه دوباره باشگاه راه می افته و دوباره دور هم جمع می شیم. به امید اون روز. تو این مدت، پیامک یادتون نره! باشگاه، هیچ وقت نباید از نفس بیافته! راستی! چند تا نکته: 1- بخش “هم اندیشان قدیم” یه کم کار داشت و متاسفانه برا عید آماده نشد. 2- اگه سال گذشته برا بخش "هم اندیشان دانشگاهی، نخبه، خلاق و هنرمند" پیامک فرستادین و درج نشد، حتما دوباره مشخصات کاملتون رو برامون بفرستین و اول پیامک بنویسین "ویژه" 3- به بخش “کتاب هم اندیشان” حتما سر بزنین؛ و در آخر اینکه اگه مسافرت رفتین، می تونین عکس های جالبی که از طبیعت و جاهای دیدنی می گیرین، با نام خودتون برا سایت اینترنتی "ایرانگرد 370" ارسال کنین. خب! به ناچار، موقع خداحافظیه. تا دیداری دوباره بدرود! خدایا! مراقب همه ی دوستان خوب من باش. به تو می سپارمشون.

به روز رسانی بعدی: شنبه؛ پانزدهم فروردین   

امید: سلااااام بر تک تک اعضای خانوادم. خانواده بزرگ هم اندیشان. از ته دل برای همتون بهترین ها رو آرزو می کنم. راستش! امروز صبح توی راه داشتم با خدا کلللی حرف می زدم. خیلی یادتون کردم. حس خوبی بود. می دونم که خیلی هاتون هر روز دارین این حس های خوب رو تجربه می کنین...

******

سلام امید؛ سلام عزیزای هم اندیش؛ من پارسال سال تحویل، حرم امام رضا بودم. برای تک تک هم اندیشا با تمام وجود، دعا کردم. یک ساله شب و روزی نیست که من برای هم اندیشا دعا نکنم. وقتی حالم قشنگه اولین دعام برای هم اندیشا و خانواده هاشونه. نمی دونم سال نود و دو تو چند درصد از خوشحالی ها و آرامش دلتون و رسیدن به حاجتاتون با دعاهام شریک بودم؛ اما امیدوارم تو اتفاقای قشنگ زندگیتون با دعاهام شریک باشم. راستی! امسال هم سال تحویل حرم امام رضام. قول می دم برای همتون، برای تک تکتون مثل همیشه با تمام وجودم دعا کنم. امید و پیام رو هم همینطور. دوستان! با تمام وجود، احسن الحال رو براتون آرزو می کنم. همین!

(شراره از کرج)

******

امید: سلاااام؛ چه خبر؟ ظاهرا خبر، زیاده. فکر کنم چند وقت دیگه باید خبرگزاری هم اندیشان راه بندازیم...   

******

سلام هم اندیشان؛ نمی دونین چقدر خوشحالم. دیشب به یکی از دوستام کمک کردم حباب بترکونه. ممنون که هستین. باور کنین هر چی از هم اندیشان یاد گرفته بودم بهش گفتم. اونم تحت تاثیر قرار گرفت.

(یگانه حاجی مرادلو از ساوه)

******

سلام هم اندیشان و امید؛ چند روز پیش رفتم پیش مغازه دار محلمون و بدهی همسایمون رو که از لحاظ مالی ضعیفن پرداخت کردم و البته از صاحب مغازه قول گرفتم که نگه کار من بوده... حس زیبایی بود.

******

سلام؛ بدجوری دلشوره دارم. هر چقدر که خواستگارم رو بیشتر می بینم و بیشتر با هم صحبت می کنیم و موضوع جدی تر می شه، استرسمم بیشتر می شه. به نظرم ازدواج ریسک بزرگیه و منی که اهل ریسک نیستم، دارم میرم سراغش. از یه طرف می گم فعلا بی خیال ازدواج شم؛ از طرف دیگه می گم از کجا معلوم که چند سال دیگه هم، همچین شخصی با این همه شباهت به من، از لحاظ اعتقادی، خانوادگی و اقتصادی وارد زندگیم بشه. الانم به خاطر فکر و خیال خوابم نمی بره. خلاصه بد جور محتاج دعاتونم.

(خداحافظ! مائده)

امید: یه کم استرس طبیعیه! بالاخره داری یکی از بزرگترین تصمیم های زندگیت رو می گیری! مهم اینه که تمام تلاشت رو بکنی و از ته قلبت همه چیز رو به خدا بسپاری! حتما آرامشت می ده. "کسی که به خدا توکل کند، خداوند، او را بس است." 

******

امید: سلااااام؛ شوخی شوخی داره عید می رسه ها!

******

سلام امید؛ به نظر من تقدیر و قسمت و این جور چیزها رو خود آدم مشخص می کنه؛ یعنی به خود طرف بستگی داره در آینده براش چی پیش بیاد. نه؟ اگه نظرت مخالفه بگو. اینم یه جمله مرتبط با نظرم: هر کسی شایسته ماندن در جایگاهی است که سعی در تغییر آن ندارد.

(فاطمه ام، کسی که دوست داره با کمک خدا بهترین تقدیر رو داشته باشه.)

امید: همه ی آیندمون دست خودمون نیست. بخشیش واقعا تقدیره؛ ولی چه کسی می تونه بگه کجاش؟ پس ما فقط باید خودمون رو وا ندیم و تلاش کنیم. تو همه چیز! اگه هم جایی جواب نداد؛ خدا حساب و کتابش دقیقه! پیش خدا جایی نمی ره. ناسلامتی با خدا داریم معامله می کنیم.   

******

سلام آقا امید و هم اندیشان؛ می خواستم بگم: من تو زندگیم یه هدف دارم که خییییییلی برای رسیدن بهش سعی و تلاش کردم؛ یعنی اگه بخوام بگم که برای محقق شدنش چه کارا کردم مجموعه تمام سعی و تلاشام می شه یه کتاب؛ ولی متأسفانه! متأسفانه! خواسته ام برآورده نشد و منم شدم جوان ناکام. حالا این سؤال برام پیش اومده: یعنی این تقدیرم بوده؟ لطفا جواب بدید...

(سارا از کرمانشاه)

امید: روش درست هم خیلی مهمه!

******

سلام؛ امید! حالم خوبه. خوب خوب... نفسم از جای گرم بلند نمی شه ها! مشکلات هست. سختی هست. غم هست... ولی خدا هم هست! حس قشنگیه وقتی در همه حال پشتت به خدا گرم باشه. خواستم این حس خوبو به شما هم منتقل کنم. روزای آخر ساله. زیاد سخت نگیرید. حواستون به اون بالاییه باشه. یا حق...

(رقیه ام از تهران)

امید: سلاااام؛ رقیه خانوم! آی گفتی زیاد سخت نگیرین! واقعا هم این سخت گرفتن ها داره خیلی زندگی رو بی جهت به کاممون تلخ می کنه. دیر یا زود هم، بعد از اینکه کلی از عمرمون گذشت، فقط پشیمونی برامون باقی می مونه. اینم یه مطلب که چند شب پیش تو کتاب "پنج راز که پیش از مردن باید بدانی" خوندم... (شماهام اینجوری مطلب برا بخش کتاب بفرستین. د! زود باشین! داره دیر می شه!)

لوسی، اکنون در سال های هفتاد زندگی، سال ها با مادرش ارتباط نداشت. آنان در طول آخرین بیست سال عمر مادرش هرگز با هم حرف نزده بودند. او با تاسف می گوید: "ای کاش مدت ها پیش دستم را به سوی مادرم دراز کرده بودم و می کوشیدم دوست داشتن را به او نشان بدهم. من می خواهم به همه کسانی که گوش شنوایی دارند بگویم: اگر مطلبی هست که باید گفته شود، آن را زودتر بگویید؛ حتی اگر احساس می کنید آمادگی این کار را ندارید."

دکتر جان ایزو، نویسنده کتاب، که مدتی مسوول یه موسسه پرورش شخصیت بوده می گه: "یه روش کار ما تو موسسه این بود که از مراجعه کنندگان می خواستیم تصور کنند که شش ماه بیشتر زنده نیستند و برامون بگن که در این صورت، چه کار می کنند؟ جالبه که بیشتر اون ها از روابطی که باید بهبود یابد سخن می گفتند."

******

سلام؛ خسته نباشید! شایانم، ۲۴ ساله از گتوند. خوشحال می شم تو گروهتون عضو باشم. لطفا اگه امکان داره جواب بدین!

امید: معمولا امکان نداره شایان جان! شمام شانس آوردی! چون هر لحظه، اعضای جدید، وارد باشگاه می شن. ما در باشگاه رو چهار طاق باز گذاشتیم برا همه اون هایی که اهل معرفتن.

******

سلام دوستان؛  امید خان! دیروز در بحث حکمت، مسائلی مطرح شد که عاری از منطق و عقلانیت بود. مثلا شما مثالی در رابطه با کسی که در قرعه کشی باخت زدی و یکی از دوستان پاسخ داد که از کجا معلوم فرصت بهتری براش پیش نیاد؟ حالا من می خوام بگم خیلی بیشتر هم احتمال داره که خیلی از فرصتای زندگی رو به خاطر نداشتن پول از دست بده یا مثل خیلی دیگه از افراد، عزیزی رو به علت نداشتن پول درمان از دست بده. اونوقت بازم می شه از انتظار برای اتفاقات بهتر حرف زد؟ از دوستان می خوام به این اشکالات پاسخ منطقی بدن چون دانستنش روی نگاه ما به زندگی تاثیر داره.

(امیر از کرج)

امید: سلاااام به همه دوستان خوبم؛ امیر جان! تو زندگی، هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست. چه اتفاقات خوب و چه بد. دلیلش هم اینه که اگه همه چیز دقیقا با حساب و کتاب های دنیایی ما آدما، مشخص باشه، دیگه کارمون ارزشی نداره؛ اونوقت ارزش و عیار آدم ها پیش خداوند چطور می خواد معلوم بشه؟ حساب و کتاب های خداوند، بی نهایت دقیقه؛ ولی مشخص نیست تا ببینه کی می یاد پای معامله؟ مثلا خداوند فرموده در ازای هر کار نیک، ده برابر پاداش می ده. خب! اگه قرار بود هر کسی کار نیکی انجام می ده همون موقع مشخصا نتیجه اش رو ببینه که دیگه فایده ای نداشت. همه دنبال کار نیک بودن تا ده برابرش رو فورا بگیرن. درسته! خداوند قطعا اون پاداش رو می ده؛ ولی اینکه به چه شکلی و کجا معلوم نیست؛ اینکه این دنیا یا اون دنیا، معلوم نیست. حالا باید دید با این شرایط، چه کسی حاضره به خداوند اعتماد کنه؟ راستی! سند کلام خداوند هم اینجا است. خیلی بهش دقت کنید. قسمت اول و دومش رو هم مقایسه کنید تا به نهایت مرام و معرفت خداوند نسبت انسان پی ببرید. سوره انعام آیه 160: "هر کس کار نیکی انجام دهد ده برابر به او پاداش داده می شود و هر که کار بدی انجام دهد تنها همانند آن، کیفر بیند، تا ستمی بر آن ها نرفته باشد."

******

آزاده: سلام دوستان، خوبید؟ منو که یادتون می یاد؟ حدودا" آخرهای پائیز بود که یکی دوبار تو مجله پنجشنبه هم اندیشان درخدمتتون بودم... این هفته هم که هفته آخر اسفنده اومدم که یه خبری بهتون بدم. اونم اینه  که انشاءا... در سال جدید، پنجشنبه ها مجله هم اندیشان با موضوع "آزاد" می خواد براتون پخش بشه و اینکه شما دوستان عزیز علاوه بر موضوع هفته می تونید در مورد هر مبحث آزادی که فکر می کنید مناسب مجله هست و البته مایلید که دیگر دوستانتون هم، بدونن و بخونن، برامون ارسال کنید. مثلا" از پیامک های زنگ تفریح گرفته  تا شعر و یا جملات زیبایی که جایی خوندید و یا حتی چند خط از یک کتاب خوب که مطلب آموزنده ای داره و تجربه های مفیدی که تو زندگی هاتون بدست آوردید و ... و.... و.... فقط لطف کنید اول پیامک هاتون کلمه "آزاد" رو بنویسید. یه مطلب دیگه اینکه امیدوارم محدودیت های این سرویس رو در درج پیامک درنظر بگیرید

******

سلام، به نظرم "آها" اسم زیاد جالبی نیست. فکر کنم "هما" (هم اندیشان + امید) بهتر باشه. هم دهن پرکنه وهم بامعنی.

(حسین ازمهرشهر کرج)

******

امید: سلاااااام؛ چه خبرا؟! (مختصر و مفید)

******

سلام؛ چند روزی هست با هم اندیشان آشنا شدم. اونم با اصرار خواهرم که خیلی هم اندیشان رو دوست داره. راستش من و شوهرم آدمای لجبازی هستیم. من اصلا کوتاه نمیام؛ حتی اگه باعث جداییمون بشه. همه اش به خودم می گم من همینم و نمی تونم رفتارمو عوض کنم. خدا منو اینجور آفریده؛ ولی پیام های شما خیلی تاثیر گذاره. چند روز هست با غرورم کنار اومدم و مشکلات کمتر شده؛ ولی شوهرم خیلی لجبازتر شده.

امید: ای کاش می تونستی همسرت رو هم بیاری تو باشگاه؛ ولی اگه تلاشت، بی ثمر بود و نیومد هم اشکال نداره؛ چون ما اگه خودمون رو تغییر بدیم دنیای اطرافمون هم کم کم تغییر می کنه. این "کم کم" رو که داشتی؟ منظورم اینه که باید صبور باشی و منتظر نتیجه آنی نباشی! این خیلی مهمه! بخش هم اندیشان دیروز هم که راه بیافته خیلی کمکت می کنه؛ چون قبلا خیلی چیزها دراین باره گفتیم. 

******

سلام؛ بخشی از تقدیر ما آدما بستگی به روش زندگی و انتخاب های ما داره. اگه اشتباه انتخاب کنیم حتما نتیجه ی منفی می گیریم و به عکس. باید خیلی حواسمون به انتخاب هامون باشه تا بیخود همه رو نندازیم گردن تقدیر.

(معصومه از الشتر)

******

امید: سلااااام؛ حال و احوال آقایون محترم و خانوم های محترمه چطوره؟ بعضی ها که حالشون خیلی بهتره؛ چون از اختیاری که خدا بهشون داده استفاده کردن و خودشون خواستن که حال خودشون رو خوب کنن! توجه بنمایید...

******

امشب، ساعت 9،  پشت پنجره، رو به حرم ایستادم و به آسمون نگاه کردم و از خدا براتون بهترین ها رو خواستم. امیدوارم به تک تک آرزوهاتون برسید. از اون موقع تا الان که یازده شده حس سبکی دارم.

(شیما، دانشجوی روانشناسی، مشهد)

******

سلام به همه ى هم اندیشان خوبم و آقا امید گل گلاب - از نوع قمصر کاشان! - خیلى حس و حال خوبى داشت. رفتم ایستادم زیر بارون. دو دستمو گرفتم بالا و کلى دعاهاى خوب کردم. خودم که خیلى آرامش پیدا کردم. ممنون از همه تون. خدایا! شکرت که هم اندیشان رو دارم.

(کوثر خانوم، 71)

امید: ولی زیرزیرکی یه هندونه هم زیر بغل ما گذاشتی و رفتیا! فکر نکنی حواسم نبود!

******

امید: سلااااام؛ قضیه اعتقاد به جبر و پس کله دیروز که یادتونه؟ جالبه که مولوی هم دراین باره حرفایی داره. حکایت کسی رو نقل کرده که بدون اجازه از میوه های باغ یه بنده خدایی می خوره و وقتى صاحب باغ، اعتراض مى‏‌کنه، مى‌‏گه: من کاره‏‌اى نیستم. جبر الهى منو وادار به بالا رفتن از درخت کرد. صاحب باغ هم جوابى جبرگرایانه بهش می ده و می زنه پس کله اش؛ البته جناب مولوی مثل جناب امید خان! از لفظ پس کله استفاده ننموییدن! از لفظ چوب کاری استفاده کردن! اینم ماجرا....

آن یکى مى‌‏رفت بالاى درخت

مى‌‏فشاند آن میوه را دزدانه سخت‏

صاحب باغ آمد و گفت اى دنى!

از خدا شرمیت کو چه مى‌‏کنى؟!

گفت از باغ خدا، بنده خدا

گر خورد خرما که حق کردش عطا

عامیانه چه ملامت مى‌‏کنى؟

بخل بر خوان خداوند غنى؟!‏

گفت: اى ایبک بیاور آن رسن

تا بگویم من جواب بوالحسن‏

پس ببستش سخت آن دم بر درخت

مى‌‏زد او بر پشت و ساقش ‏‌چوب سخت‏

گفت: آخر از خدا شرمى بدار!

مى‌‏کشى این بى‌‏گنه را زار زار

گفت: از چوب خدا این بنده‌‏اش

مى‌‏زند بر پشت دیگر بنده‌‏اش‏

چوب حق و پشت و پهلو آن او

من غلام و آلت فرمان او

گفت: توبه کردم از جبر اى عیار

اختیار است! اختیار است! اختیار!

******

سلام؛ امید خان! راستشو بگو. خودت چقدر گریه کردی وقتی پیام رفت؟

‏(سمیه، 18 ساله)

امید: آخه مرد و گریه! حرفایی می زنیا!

******