آسیب شناسی استفاده از اینترنت و فضاهای مجازی

پیام : سلام به هم اندیشان عزیز . به باشگاه خودتون خوش آمدین.  امروز هم ما مهمون های تازه واردی داریم که برای اولین بار به باشگاه اومدن و با جو باشگاه چندان آشنا نیستن . دوستانی که بعد از تماشای برنامه اردیبهشت وارد باشگاه شدن . خوش آمدین.  امیدوارم فضایی که در اینجا برای اظهار نظر شما هموطن عزیز باز شده ؛ موجب بشه زندگی تون شادتر؛ روابط  با اطرافیان صمیمی تر  و حالات روحی تون  روز به روز بهتر بشه . ما اینجا بحثهایی رو مطرح می کنیم که به درد زندگی بخوره . امیدوارم شما هم با مشارکت در بحثها به عمیق تر شدن موضوعات کمک کنید .

******

اگر تمام شب را برای از دست دادن خورشید اشک بریزی، لذت دیدن ستاره ها را هم از دست میدهی..

(مهسا 18ساله)

******

بقیه در ادامه مطلب...

امید: سلااااام؛ ببخشید اینقدر عجله دارم. می خوام یه چیزی رو زود، تند، سریع تا یادم نرفته براتون بگم. از دیده های امروزم. خب! بگین امروز صبح چی دیدم؟ خدا قسمتتون کنه شماها هم همین روزا ببینین. آخه یه نمونه عملی از بحثای باشگاهه که کمک می کنه کلی دررررس بگیریم و به فکر فرو بریم! یه جوون دیدم که روی "بازوش" یه جا موبایلی وصل کرده بود و توش هم یه موبایل نسبتا بزرگ گذاشته بود؛ از موبایل، به هندز فری که تو گوشش بود سیمی وصل بود و احتمالا داشت موسیقی گوش می کرد؛ چون کاملا تو عالم خودش بود. (این کار، تو خیابون خیلی خطرناکه) تو اون گوشش هم یه هندزفری بلوتوثی بود، احتمالا برای مکالمه. یه لحظه یاد حرف چند وقت پیش خودم افتادم. یادتونه گفتم آدما دارن کم کم به روبات و روبات ها هم دارن به آدم تبدیل می شن. آخه تو خبر اومده بود که تا فلان سال، قراره مغز انسان رو به روبات پیوند بزنن. خب! با یه طنز محتوایی، کارمون رو شروع می کنیم...       

******

سلام؛ مامور آمارگیری: شما چند تا بچه دارین؟ بابام: دو تا. مامور آمارگیری: ولی تو شناسنامه شما که نوشته 3 تا! بابام: اونو می گی؟ دکور خونه است. فقط وقت هایی که اینترنت قطع می شه میره بیرون یه دوری می زنه!

(زینب از بهشت ایران ساری) 

******

بقیه در ادامه مطلب...

امید: سلاااااام؛ بریم سر بحث؟

******

سلام به همه؛ توی یه مجله خوندم که افراط در استفاده از اینترنت باعث تأثیرات نامطلوبی بر مغز و حافظه ی انسان و همچنین باعث فراموشکاری کاربران می شه؛ چون باعث می شه ما هر چیزی رو که یادمون رفته، توی اینترنت جستجو کنیم و زحمت فکر کردن به خودمون رو ندیم.

(مطهره، ۲۰ ساله)

******

الهی به امید تو که فردا پیامم درج بشه و هم اندیشان از یه کار خوب، باخبر بشن! سلام؛ اونجوری نگام نکن امید! فردا تولدمه! می دونی چی کار کردم؟ میوه (نارنگی) گرفتم به جای کیک و شکلات؛ چون شیرینی و شکلات ضرر داره واسه بچه ها! کدوم بچه ها؟ بچه های پیش دبستانی که آبجیم مدیرشه و خودم هم کمک مربی و همه کاره آبجی. راستی! مربی هامون رو هم هم اندیش کردم و چند نفر دیگه رو. هنرو ببینید امید و پیام! راستی! فال حافظ برام باز کن بی زحمت.

(سوسن کبیری، 24 ساله می شم، قزوین)

امید: خیلی خوشحالم. خییییلی! به امید روزی که این آگاهی های هم اندیشانه ملی تر بشه؛ و اما فال حافظ اونم از نوع مشاعره ای:

******

بقیه در ادامه مطلب...

سلااااام به همگی؛ باریکلا به جوونای با غیرت ایرونی، قهرمانی تیم ملی والیبال رو به همه تبریک می گم. تا باشه از این شادیا واسه ایران عزیزمون.

(ریحانه، 24 ساله، لیسانس حسابداری، زنجان)

******

دیدین؟ دییدیین؟ دیدین؟ سلام؛ این بار نوبت من بود! قهرمانی بچه های والیبالیست باغیرت ایرانی تو آسیا رو دیدین؟ به همتون تبریک می گم.

(علیرضا شمس، گناوه، بوشهر)

امید: سلااام به همه دوستان من؛ واقعا بازیشون عاااالی بود! دیشب همه اش با خودم فکر می کردم این جوونا دارن نتیجه سال ها زحمت و تلاش بی وقفه رو می بینن. نتیجه ناامید نشدن رو. می دونین؟! به محض اینکه انسان می خواد کار مثبتی رو شروع کنه؛ بلافاصله نیروهای منفی می یان سراغش. این یه واقعیته! حتما همتون تجربه اش رو دارین. با این اتفاق، منفی ترین حالت های ممکن مرتب جلو ذهنمون رژه می رن و باعث ناامیدیمون می شن و همین هم می شه که معمولا کاری رو که کلی استعداد و توانایی براش داریم دنبالش نمی ریم و یا نیمه کاره رهاش می کنیم. کسی موفقه که محکم جلو این ناامیدی ها وایسه!

******

بقیه در ادامه مطلب...

سلام؛ من قبلا مدام پای کامپیوتر و اینترنت بودم. تو سایت های مختلف علمی و... می رفتم تا جایی که تمام دوستام بهم می گفتن: "نسرین اینترنت" ولی الان تو ترکم. از روزی دو و نیم ساعت اومدم به روز در میون 20 دقیقه. بحث این حرفا نیست؛ بحث اینه که وقتی می شینی پاش زمان از دستت در میره و نمی فهمی کی 2 ساعت گذشته؛ بس که جذابه!

(نسرین، همون مشاور تحصیلی باشگاه)

امید: سلااااام به این همه دوست باصفا که تو این دوره و زمونه ای که تکنولوژی همه رو مسحور خودش کرده و از خود بی خود، دارن تلاش می کنن تا خودشون باشن. می گم کارتون پینوکیو حتما یادتونه. مخصوصا اون قسمتش که رفت به یه شهربازی فوق العاده جذاب و اونقدر سرگرم بازی هاش شد که کم کم هویت خودش رو از دست داد و تبدیل به یه ... تبدیل به یه الاغ شد. یادتونه اون مرد درشکه سوار و به ظاهرا مهربون، چطور با تبلیغاتش، بچه ها رو جذب اون شهربازی کذایی می کرد؟ می گن: نویسنده با تبدیل شدن پینوکیو به الاغ خواسته اوج ندونم کاری انسان مدرن رو که صرفا خودش رو مشغول سرگرمی های دنیای ماشینی کرده، نشون بده. به هیچ وجه نمی خوایم بگیم تکنولوژی کلا چیز بدیه؛ به هیچ وجه! فقط می خوایم بگیم: تکنولوژی تا اونجایی خوبه که اصل زندگی ما و هویت واقعیمون رو ازمون نگیره. می گن اینشتین گفته: "من از روزی هراس دارم که تکنولوژی بر تعامل انسانی سبقت بگیرد. چنین روزی، دنیا نسلی از احمق ها خواهد داشت."

******

بقیه در ادامه مطلب...

آخر هفته های دیروز پر بود از بوی قدیمی و ناب گنجۀ مادربزرگ و کتاب خطی و کهنه پدربزرگ! و آخر هفته های امروز پر از هیاهوی صف های شلوغ رستوران ها و فروشگاه ها و چراغ قرمزها و کیسه های خرید، که هیچ بویی نمی دن مگر بوی تنهایی و فرار از خود و گم شدن تو شلوغی خیابون و مغازه هاش، اون هم فقط "شاید برای دقایقی".

(زهره، 20 ساله، لرستان)

امید: سلااااااام همه دوستان من! چه خبر؟ آخر هفته خوبی داشتین؟ می گم اگه می شد بین سنت و مدرنیته یه تعادلی برقرار می کردیم چه خوب می شد. چه خوب می شد اگه اجازه نمی دادیم مدرنیته و یکی از مهمترین مظاهرش که زندگی ماشینیه اینقدر تو زندگی هامون جا باز کنه و یکه تازی کنه که همه گذشتمون، حتی خودمون رو فراموش کنیم. واقعا این اتفاق داره می افته. انسان داره خودش رو فراموش می کنه. یه نمونه از مظاهر مدرنیته همین اینترنت و دسترسی به فضاهای مجازیه. خییییلی هم خوبه؛ ولی حتما یه نکته هایی هم هست که هممون باید بیشتر بهش توجه کنیم تا از آسیب هاش در امان باشیم. طبق رایی که به موضوعات دادین، این هفته کارمون همین خواهد بود؛ ولی باید یه کم صبوری کنین تا بحث داغ بشه....   

******

بقیه در ادامه مطلب...